از خير بي ميلي و بي رغبتي مي کنند.

بر يکديگر عطوفت ندارند، بلکه ادبار و پشت از يکديگر مي کنند.

شام مي کنند در نشئه و صبح مي کنند مست، هيچ در غم مردم و آنچه به او مبتلايند نيستند.

معروف (هديه و قرض و احسان و صدقات خيريه) کم شود.

راه خير منقطع گردد و کسي بر وي نرود و راه شر رهروانش بسيار باشد.

قدمهاي خير برداشته نشود مگر به وساطت و توصيه ي اشخاص، رضاي خدا و قصد خدا را منظور نکنند، بلکه نظر مردم را جلب کنند.

صدقه به مسکين داده نشود.

به محتاج چيزي دهند به جهت خنده ي بر او و براي خدا بر وي ترحم نکنند.



[ صفحه 152]