فتنه ها ظاهر شود.

بر فرقت اجتماع کنند و بر ضد اجتماع فرقه فرقه شوند.

اتحاد و پشتيباني به يکديگر مي کنند، در غير ذکر خدا صداها بلند شود.

روشها مختلف شود و فساد بسيار گردد، رشد و هدايت کم شود، پس در آن هنگام دلها سياه شود و سلطان جائر بر ايشان حکومت کند.

چنان سرگرم تفرقه و مخالفت و عصيان و ضلالت و طغيان باشند، تا اينکه بر وي توالد و تناسل کنند و اولادها بزايند که به معصيت تربيت گشته و به جور ديانت کنند.

افعالشان منکر و دلهاشان مختلف.

مردم با کسي هستند که غلبه با اوست.

درس باطل به يکديگر بياموزند.

در کارها تقليد از يکديگر کنند و همگي تقليد اهل شر کنند.



[ صفحه 151]