«محمد بن عثمان» بعد از وفات پدرش به شرف نيابت امام منتظر- عليه السلام- نايل شد. محمد از ثقات و امنا و از شخصيتهاي برجسته علمي و عملي شيعيان بود و همانند پدرش مورد اعتماد همه بود، لذا حقوق و وجوهات و استفتائات و نامه هاي شيعيان به او مي رسيد و او هم آنها را به حضرت صاحب الامر- عليه السلام- مي رساند و جواب آنها را دريافت مي کرد.