«محمد بن جعفر» نامه اي خدمت حضرت مهدي - عليه السلام - نوشت و در آن بعضي از مسايل شرعي سوال کرد.آن حضرت در جواب او چنين نوشتند:

- اما سوالي که راجع به نماز هنگام طلوع و غروب خورشيد پرسيده اي، جواب آن اين است: اگر اين چنين است که آنان مي گويند به اينکه خورشيد بين دو شاخ شيطان طلوع و غروب مي کند، پس چه چيزي بهتر از نماز مي تواند دماغ شيطان را به زمين بمالد، بنابراين، در چنين وقتي نماز را بخوان و دماغ شيطان را به خاک بمال.

- اما سوالي که از امر وقف بر ناحيه ما و آنچه براي ما قرار داده شده، ولي پس از آن، صاحب آن به آن احتياج پيدا مي کند، پرسيده اي؛ جوابش اين است: مادامي که آن را تسليم ننموده، داراي خيار فسخ است و مي تواند در آن تصرف نمايد، ولي اگر تسليم نموده، حق خيار فسخ ندارد، چه نيازمند باشد يا نباشد.

- اما اينکه پرسيده اي: کسي که مقداري از اموال ما پيش اوست و او بدون اذن ما همانند يک مالک در آن تصرف مي کند و براي خود حلال مي شمرد، جواب آن اين است: کسي که چنين کند ملعون است و ما در روز قيامت خصم او مي باشيم. پيغمبر اکرم - صلي الله عليه و آله و سلم - اکيدا فرموده است:

«کسي که حرامي از عترتم را حلال بشمرد، مورد لعنت من و همه پيغمبران است. و کسي که به ما تعدي کند، جزء ستمکاران به ما مي باشد و لعنت خدا



[ صفحه 78]



براوست. خداوند مي فرمايد: الا لعنه الله علي الظالمين». [1] .

حضرت امام منتظر - عليه السلام - در اين نامه به برخي از مسايل فرعي فقهي، جواب داده اند:

1- هنگام طلوع و غروب خورشيد، نماز را مشروع دانسته و کساني که خلاف آن مي گويند، بدون دليل است، همچنانکه اين حرف را که «خورشيد بين دو شاخ شيطان طلوع و غروب مي کند» را مسخره دانسته است؛ زيرا اين حرف، جز افکار و گفتارهاي بي اساس و خرافي است.

2- در وقف خاص براي اهل بيت - عليهم السلام - قبل از آنکه آن را تسليم آنان نمايد، براي واقف خيار فسخ هست و در صورتي که آن را تسليم موقوف عليهم نکرده، مي تواند در آن تصرف نموده و برگرداند. و اما اگر آن را تسليم کرده باشد، حق فسخ و رجوع ندارد؛ زيرا لزوم پيدا کرده و رجوع در لازم، صحيح نيست و فقهاي اماميه بر اساس آن فتوا داده اند.

3- تصرف در اموالي که به اهل بيت اختصاص دارد، جايز نيست، پس اگر کسي آنها را حلال بشمرد، ظالم و غاصب است.