حضرت مهدي - عليه السلام - اين دعا را به بعضي از شيعيانش - که در تاريکيهاي زندانها به سر مي بردند - تعليم فرموده است:

«الهي عظم البلاء و برح الخفاء و انکشف الغطاء و انقطع الرجاء و ضاقت الارض و منعت السماء و انت المستعان و اليک المشتکي و عليک المعول في الشدأ و الرخاء...». [1] .

پناه بردن به خداي متعال و انقطاع به او، انسان را از سختيها و گرفتاريهاي روزگار نجات مي دهد و ائمه هدي - عليهم السلام - تلاش کرده اند که به شيعيانشان دعاهايي تعليم دهند تا آنان را از حوادث و پيشامدهاي ناگوار روزگار، نجات دهد.