حضرت امام منتظر - عليه السلام - از محکمترين مدافعان حق است و دفاع و ياري او از ستمديدگان و شکنجه ديده ها از همه بيشتر است. در احقاق و اقامه حق، هيچ سرزنشي او را از آن بازنمي دارد.

پدران و اجداد بزرگوار آن حضرت، حق را ياري دادند، در مقابل باطل ايستادگي کردند و خودشان را قرباني عدالت اجتماعي بين مردم نمودند، حضرت مهدي - عليه السلام - هم همين وضعيت را دارد.

هنگامي که دنيا با ظهور قائم آل محمد روشن شد و بشريت به سبب خروج آن حضرت، خوشبخت گشت، آن حضرت همه جوانب حق را زنده مي کند و غش و فريب و ستم را سرکوب مي کند.

سخاوت امام زمان (ع)

حضرت امام منتظر، دستش از همه بازتر و، جود و سخاوتش از همه بيشتر و بزرگتر است. و راويان اتفاق دارند که آن حضرت در زمان حکومتش، خيرات و رزق خدا را بر تمام فقرا تقسيم مي کند به طوري که روي زمين هيچ فقير و نيازمندي نمي ماند تا جايي که کسي که زکات بر او واجب شده، فقيري پيدا نمي کند که آن را به او بدهد. اينک برخي از احاديث را بشنويم:



[ صفحه 53]



الف- ابوسعيد از پيغمبر اکرم - صلي الله عليه و آله و سلم - در داستان حضرت مهدي - عليه السلام - نقل مي کند که حضرت فرمود:«مرد، پيش او مي آيد و مي گويد: يا مهدي! به من عطا کن، به من عطا کن، آن حضرت به مقداري که آن مرد بتواند حمل کند، ظرفش را پر مي کند». [1] .

ب- ابن عساکر از رسول خدا نقل کرده است که حضرت فرمود:«در آخر الزمان خليفه اي خواهد بود که مال را انباشته مي کند». [2] .

ج- جابر روايت مي کند که مردي خدمت حضرت ابوجعفر امام محمدباقر - عليه السلام - آمد و من آنجا بودم، رو به حضرت کرد و گفت: اين پانصد رهم را که زکات مال من است تحويل بگير و در موردش مصرف کن. حضرت امام محمد باقر - عليه السلام - فرمود: «خودت آنها را از بين همسايگان، يتيمان، مستمندان و برادران ديني ات تقسيم کن. و اين وقتي است که قائم ما قيام کند؛ زيرا او به طور تساوي تقسيم مي کند و در خلق خدا - خوب باشند يا بد - عدالت مي ورزد. هر که از او اطاعت کند، خدا را اطاعت کرده است و کسي که او را عصيان کند، خدا را معصيت کرده است. و چون به امر مخفي و پنهاني هدايت مي کند، «مهدي» ناميده شده است.

آن حضرت، تورات و ساير کتابها را از غاري در انطاکيه بيرون مي آورد و براي اهل تورات به تورات و اهل انجيل به انجيل و اهل زبور به زبور و اهل فرقان به فرقان، حکم مي کند. و کليه اموال دنيا - آنچه در زيرزمين و روي زمين باشد - نزد او جمع مي شود، پس مي گويد اي مردم! بياييد به روي آن چيزي که



[ صفحه 54]



در آن قطع رحم کرديد و خون بر زمين ريختيد و در آن مرتکب محرمات خدا شديد، سپس عطا مي دهد به حدي که پيش از آن، اين مقدار به آنان داده نشده است». [3] .

و روايات ديگري که دلالت دارند بر اينکه آن حضرت، دريايي از کرم و بخشش است و اينکه او به خلق خدا نيکي و احسان مي کند و آنان را از زنجيرها و گرسنگي و محروميت نجات مي دهد و آرامش وامنيت و بي نيازي را بين آنان گسترش مي دهد.



[ صفحه 55]