يکي از صفات برجسته و ذاتي و فضايل روحي آن حضرت، «صبر و تحمل» است.



[ صفحه 49]



آن حضرت، سختيها و بلاهاي بيشتر و عظيمتري از همه امامامان معصوم - عليهم السلام - مي بيند. در دوره هاي طولاني تاريخ حياتش، حوادث تلخ و رويدادهاي بزرگي را مي بيند که جهان اسلام را سياه و پيکره و اعضاي آن را تکه تکه نموده و امت اسلامي با تمام تکه و پاره هايش زير دست و پاي کافران و استعمارگردان به زمين افتاده و دست و پا مي زند. اينان انواع و اقسام ظلم و ستم را در جهان اسلام رواج داده و حدود و احکام خدا را تعطيل کرده و ثروتهاي مسلمين را به غارت برده و در تمام قضاياي امت اسلامي، تحکم نموده و زورگو مي باشند.

و همه اين بلاها و مفاسد و مصيبتها در جلو چشم و گوش آن حضرت انجام مي گيرد و او به خاطر پدر بودنش براي تک تک افراد امت اسلامي و به خاطر رهبري معنوي و زمان را که دارد، قلب مبارکش از اين همه مصيبتها و بلاهايي که بر سر امت اسلامي وارد مي شود، به درد آمده و مي سوزد.

و حقا صبر و بردباري را به جاودانگي، قرين خود نموده و همه شوون و امورش را به خداي احديت سپرده است و اين ذات مقدس حضرت احديت است که سررشته همه امور به دست اوست و اوست که حاکم - علي الاطلاق - بر بندگانش است و هيچ گونه حکم و نظر ديگري براي غير خدا نيست.