روايات بسياري آمده است که خيرات و برکات در زمان حضرت مهدي - عليه السلام - گسترش پيدا مي کند:

1- «ابوسعيد خدري» از پيغمبر اسلام - صلي الله عليه و آله و سلم - روايت کرده است که فرمود: «امت من در دوران حکومت امام مهدي، نعمت و رفاهي مي بينند که مانندش را نديده اند؛ زمين برکاتش را بيرون مي دهد و در خود نگاه نمي دارد و مال و امکانات اقتصادي در آن روزگار فراوان است به طوري که کسي به آن حضرت مي گويد: عطا فرما و آن حضرت



[ صفحه 333]



مي فرمايد: بگير...». [1] .

2- «ابوسعيد خدري» از پيغمبر اسلام - صلي الله عليه و آله و سلم - روايت مي کند که حضرت فرمود:«در آخر امت من، مهدي ظهور مي کند و خداوند باران رحمتش را بر او مي باراند و زمين برکاتش را بيرون مي دهد و زمين اموال و امکانات اقتصادي سالم و زيادي پيدا مي کند». [2] .

3- حضرت علي - عليه السلام - در مورد حضرت مهدي - عليه السلام - مي فرمايد:«امام مهدي به تمام نمايندگان و فرماندهانش در تمام شهرها پيام مي دهد که با مردم، به عدل رفتار کنند به طوري که گرگ و ميش در يکجا به چرا مشغول شوند و شرارت از بين برود و خير و خوبي بماند و هر کس که يک مد بکارد، هفت مد به دست آورد - همچنانکه خداوند متعال فرموده است - و زنا و خوردن شراب و ربا از بين برود و مردم به عبادت و احکام شرع و به امور ديانت و نماز و اجتماعات ديني، روي بياورند و امانت به صاحبش برگردد و درختها زياد شود و برکات، فراوان گردد و شرورها به هلاکت برسند و خوبان باقي بمانند و کسي که به اهل بيت - عليهم السلام - بغض و کينه دارد، باقي نماند». [3] .