اما تعداد ياران و اصحاب حضرت مهدي - عليه السلام - که با آن حضرت بيعت مي کنند، همان عدد اصحاب بدر است که 313 نفر باشند. سليمان بن هارون عجلي روايت مي کند که از حضرت امام صادق - عليه السلام - شنيدم مي فرمايد:«به درستي که صاحب اين امر، يعني قائم آل محمد محفوظ است که اگر همه ي مردم بروند، خداوند متعال اصحاب او را مي آورد و اينان همانهايي هستند که در قول خداوند آمده است:

(يا ايها الذين آمنوا من يرتد منکم عن دينه فسوف ياتي بقوم يحبهم و يحبونه اذلة علي المومنين اعزه علي الکافرين). [1] .

و نيز:(اينما تکونوا يات بکم الله) که اينان اصحاب حضرت مهدي



[ صفحه 329]



- عليه السلام - هستند».

حضرت علي - عليه السلام - فرمود:«سوگند به خدا! من اصحاب امام مهدي را مي شناسم، نام و قبيله هاي آنان و نام اميرشان را مي دانم، اينان افرادي هستند که خداوند متعال آنان را از قبيله ها و مناطق مختلف که پراکنده اند، يکي - يکي و دوتا - دوتا حتي تا نه نفر جمع مي کند و به تعداد اهل بدر؛ يعني 313 نفر مي رسند و اين است قول خداوند:(اينما تکونوا يات بکم الله جميعا ان الله علي کل شي ء قدير) تا جايي که مردي که لباس انجام وظيفه به تن کرده، آن را از تن نمي کند تا آنکه خداوند متعالي او را به آن برساند». [2] .

«ابو خالد کابلي» از حضرت امام زين العابدين - عليه السلام - روايت کرده است که فرمود: «آناني که در رختخوابشان مفقودند (اشاره به اين است که اينان در رختخوابشان بودند، هنگامي که وقت ظهور رسيد، خداوند اينان را از رختخوابشان بيرون مي آورد و در مکه جمعشان مي کند) 313 مرد به تعداد اهل بدر مي باشند و شب را در مکه به صبح مي آورند و آن قول خداست که مي فرمايد: (اينما تکونوا يات بکم الله جميعا) و اينان اصحاب قائم آل محمدند». [3] .