«احمد امين» همانند کسروي مجوسي، نسبت به ائمه ي هدي که خداوند آنان را از هر رجس و آلودگي پاک گردانيده، حقد و کينه و عداوت داشته است و بدون آنکه به منابع و مصادر شيعه مراجعه اي داشته باشد، مطالب دروغ



[ صفحه 274]



و بي اساس را به آنان نسبت داده و خودش هم به اين مطلب اعتراف دارد. او در اثر بغض و دشمني که با شيعيان دارد، هر دروغ و افترايي را به آنان روا مي دارد؛ شيعياني که بخش عظيمي از امت اسلام را تشکيل مي دهند و در دنيا به طالب حق و عدالت و خصم طغيان و ستم، معروف مي باشند.

«دکتر عبدالرحمن بدوي» مي گويد:«شيعه بزرگترين فضل و امتياز را دارد، زيرا اسلام را با نشاط و طراوت و شاداني نگهداشته و نفوس مضطرب و نگران را با معنويات، ثبات و طمأنينه بخشيده است وگرنه تحجر و قالبهاي خشک و جامد، حاکم مي گشت».

در هر حال، «احمد امين» جزوه اي نوشته که در آن امام مهدي را انکار کرده است و ايمان شيعه به آن حضرت را عيب دانسته و هيچ گونه اهميتي به آنچه صحاح سنت روايت کرده اند، نداده است، جوامع حديثي، اخبار متواتر و گسترده اي از پيغمبر اسلام - صلي الله عليه و آله و سلم - در شأن حضرت مهدي - عليه السلام - روايت کرده اند. و دانشمند معظم «حجه الاسلام و المسلمين استاد شيخ محمد امين زين الدين و استاد شيخ محمد علي زهيري»، احمد امين را رد نوشته اند و با استدلال و برهان، انکار بي اساس امين را جواب گفته اند. و شخصيت جليل القدر امام شيخ «محمد حسين کاشف الغطا»، در تقريظي که بر کتاب استاد زهيري دارد، چنين گفته است:

«قضيه ي حضرت امام منتظر غايب - ارواحناه فداه - عقيده ي ريشه دار و اساسي و پايه اي است که بر اصول و قواعد محکم بنا شده است و فاصله گرفتن از آن ممکن نيست و يکي از مسلميات و امر مفروغ منه محسوب مي شود». [1] .



[ صفحه 275]