«احمد کسروي» به شيعه ستم کرده و به آنان دروغ و افترا بسته و در مورد امام زمان - عليه السلام - گفته است:

«زماني که امام حسن عسگري فوت کرد يعني در سال 260 هجري،



[ صفحه 273]



مصيبت بزرگي پيدا شد؛ زيرا امام حسن، اولادي نداشت و رافضي ها سرگردان شدند و تفرقه بين آنان پيدا شد؛ گروهي گفتند که امامت، کارش تمام و قطع شده و گروهي از آنان پيرو جعفر برادر امام حسن عسگري شدند و عثمان بن سعيد که از افراد مورد اطمينان امام حسن بود، ادعاي عجيبي کرد و گفت امام حسن داراي فرزند است و پنج ساله مي باشد و در سرداب پنهان شده و براي هيچ کس ظاهر نمي شود و او امام بعد از پدرش مي باشد». [1] .

جهت گيريهاي احمد کسروي و مزدوريت او براي انگليس، مشهور و معروف است. و گفته ي او: «ادعاي عثمان بن سعيد از نواب امام حسن - عليه السلام - به اينکه آن حضرت داراي فرزند است و براي احدي ظاهر نمي شود و امام منتظر است و مهدويت به او مستند مي شود، از هر قول و بيان بي اساس و بي پايه اي سست تر و ضعيف تر است؛ زيرا اين گفته به طور کلي افتراي محض است و ما در مباحث گذشته به صورت گسترده از روايات و اخباري که از پيغمبر اسلام - صلي الله عليه و آله و سلم - و از ائمه اطهار- عليهم السلام - نقل شده ذکر کرديم و همه ي آن روايات و احاديث، جهان اسلام را به ظهور امام مهدي - عليه السلام - بشارت مي دادند و اينکه آن حضرت دين را احيا و حاکم مي نمايد».