«محمد امين بغدادي» مشهور به «سويدي»، وجود حضرت امام منتظر - عليه السلام - را انکار کرده»! ولي گفته است که در آينده ولادت خواهد يافت. او مي گويد: «شيعيان گمان کرده اند که او در سرداب سر من راي در سال 262 هجري غايب شده و او صاحب شمشير و قائم قبل از قيام ساعت است و او قبل از ظهور، دو غيبت دارد، يکي از آنها از ديگري طولاني تر است».

من مي گويم از اموري که باطل مي کند اين را که مهدي «محمد» همان منتظر قبل از قيام ساعت است، اصولي است که شيعيان آن را براي امامت تاسيس کرده اند. اصولي که در کتابهايشان مي باشد عبارتند از:

1- نصب امام بر خدا واجب است.

2- بر خدا جايز نيست که زمان را از امام خالي بگذارد.

3- امامت به دوازده نفر منحصر است.

4- عصمت همه ي اينان را واجب مي دانند.



[ صفحه 272]



بنابراين، پس خداوند آنچه را که واجب بوده، ترک کرده است به اينکه امام مهدي را بعد از وفات امام حسن عسگري به عنوان امام نصب نکرده، بلکه امامت مهدي را به آخر الزمان انداخته است.

اگر شيعيان بگويند که مهدي همين الان امام است، جواب مي گويم امام غايب چه فايده اي دارد؛ چون بر رفع ستم توانا نيست با اينکه امامان قبل از او با توجه اينکه به زمان پيغمبر نزديک بودند، ظاهر بودند و حال آنکه اين زمان که از زمان پيغمبر دورتر و ستم زيادتر است، نياز بيشتري به امام دارد، و آنچه مورد اتفاق علماست اين است که مهدي قائم در آخر الرمان است و زمين را از عدل پر مي کند. [1] .

انکار سويدي هيچ گونه اصل و اساسي ندارد و اعتقاد شيعه به امام زمان - عليه السلام - هيچ گونه تضادي با ساير عقايد و التزامات شيعه ندارد، آنطور که سويدي توهم کرده است؛ زيرا نصب امام بر خدا عقلا از باب لطف واجب است و شيعه به آن معتقد مي باشد و امام مهدي، يکي از دوازده امام است که خليفه ي پيغمبر اسلام مي باشند و از چشمها و ديده ها بر اساس حکمتي که در بحثهاي سابق، بحث آن را با تفصيل توضيح داديم - پنهان شده است و حتما ظهور خواهد کرد و حق و عدل و آرامش و رفاه بين مردم را برقرار خواهد کرد.