«ابن رومي» از درخشنده ترين شاعران زمان خودش است. در قصيده اي براي «شهيد يحيي علوي» که به خاطر ستمديدگان و شکنجه ديدگان و پرخاش بر ستمگران و مستبدان به شهادت رسيد، سروده است، از حضرت صاحب الامر، امام مهدي سخن گفته و حاکمان بني عباس را به وجود مقدس آن حضرت تهديد کرده است. او چنين مي گويد:



غررتم لان صدقتم ان حاله

تدوم لکم و الدهر لونان اخرج... [1] .