«عالم فاضل شيخ شبلنجي» گفته است:«اين فصل در ذکر مناقب محمد بن الحسن الخالص بن علي الهادي بن محمد الجواد بن علي الرضا بن موسي الکاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علي بن الحسين بن علي بن ابي طالب، مادرش ام والد، نرجس است. صيقل و سوسن نيز گفته شده و کنيه اش ابوالقاسم مي باشد». و اماميه به او اين القاب را داده اند: حجت، مهدي، خلف صالح، قائم، منتظر و صاحب الزمان. مشهورترين اين لقبها «مهدي» است. و صفات حضرت اين است که جواني است بلند قامت، با چهره و مويي زيبا و موهاي آن حضرت تا کتفش مي رسد، بيني کشيده و چهره اي نوراني دارد». [1] .