«محي الدين محمد بن علي» معروف به «ابن العربي اندلسي» بر امامت حضرت مهدي و ولادت آن حضرت تصريح کرده است. او مي گويد: مهدي در آخر الزمان ظهور مي کند و حضرت رسول اکرم - صلي الله عليه و آله و سلم - به آن حضرت بشارت داده است و او از اهل بيت مطهر و دودمان محمدي است:



ان الامام الي الوزير فقير

و عليهما فلک الوجود يدور...



بدانکه خداوند خليفه اي دارد که خروج مي کند و زمين را از قسط و عدل پر مي کند بعد از آنکه از ظلم و جور پر شده باشد و اگر از دنيا حتي فقط يک روز باقي مانده باشد، خداوند همان روز را طولاني خواهد کرد تا اين خليفه که از عترت رسول خدا و از اولاد فاطمه است ظهور کند و جد اين خليفه حسين بن علي بن ابي طالب و پدر بزرگوارش حسن عسگري است. او همنام پيغمبر اسلام است و مردم بين رکن و مقام با او بيعت مي کنند. او در خلقت شبيه جدش رسول خداست و از نظر اخلاق پايين تر از پيغمبر مي باشد؛ زيرا هيچ کس در اخلاق مانند رسول خدا نمي باشد. خداوند درباره اش مي فرمايد:«انک لعلي خلق عظيم».

او داراي پيشاني درخشنده و بيني کشيده است. مردم به وسيله ي او سعادتمند مي شوند و اموال را بين مردم مساوي تقسيم مي کند و عدالت مي ورزد. به حدي وضع اقتصادي زمان او خوب است که مردي خدمتش مي رسد و از آن حضرت عطا مي طلبد و حضرت به او مقداري که او بتواند حمل کند، به او عنايت مي کند. در زمان او صفات بد و رذايل اخلاقي، به مکارم اخلاقي تبديل مي يابد.



[ صفحه 249]



ديده مي شود که مردي در شب، جاهل و ترسو بوده ولي صبح مي کند در حالي که عالم، کريم و شجاع مي شود و پيروزي و نصر و مدد، او را احاطه کرده است.

او يار و ياور ضعفا و بيچارگان و از بين برنده ي حاکمان و ستمگران است.

او به آنچه مي گويد عمل مي کند و آنچه را که عمل مي کند به مردم مي گويد و اسلام به وسيله ي او عزت و حيات پيدا مي کند. مرداني دور او هستند که اهل خداشناس و حقيقت مي باشند و آن حضرت را وزارت و نصرت و ياري مي کنند. و حضرت علي از آسمان نازل مي شود در حالي که ملکي در طرف راست و فرشته اي در طرف چپ او قرار داد، آن حضرت را ياري مي کند و صلب را مي شکند و خوک را به قتل مي رساند». [1] .