يهود، معتقد است که بعد از ظهور مصلح، نعمتهاي گسترده، همه ي جاي جاي زمين را مي گيرد و حيات و زندگاني مردم، قرنها طول مي کشد به طوري که قد يک مرد به مقدار دويست ذراع مي شود. [1] .

گفته اند: «زمين اسرائيل به زودي نان و قماش مي روياند و بوته ي گندم مانند درخت خرما در لبنان بلند مي شود و به زودي هوا را مي وزاند تا آن را آرد خوب و نرم قرار دهد». [2] .

و نيز زمين اسرائيل «فطير» مي دهد و هر دانه اي هزار دانه بارمي آورد و شراب، فراوان مي شود و بوته ي انگور، حاصل زياد مي آورد و ساختمان اورشليم به اندازه ي سه ميل ارتفاع پيدا مي کند و دربهاي آن از لؤلؤ و سنگهاي اصيل است که هر ضلع آنها سي ذراع مي باشد. [3] فقر از بين مي رود و مردم تندرست مي شوند و به فضيلت، گرايش پيدا مي کنند و عدالت و صداقت و صلح، حاکم مي گردد [4] واين زمان است که يهود بر تمام دنيا مسلط مي شود و همه ي امم براي آن مسيح، تسليم مي شوند و هر فرد يهودي، دو هزار و هشتصد نوکر دارد که او را خدمت کنند. [5] .



[ صفحه 245]



آري، يهود به بسياري از اين گونه مسايل، ايمان دارد و جزء ارتکازات ديني آنان است که بر اساس آن مي خواهند خود را بر عالم تحميل کنند و ثروتهاي دنيا را براي خود انباشته نمايند. و بحث ما از مصلح جهاني که تمام اديان آسماني به آن معتقدند و ظهور او را حتمي مي دانند، پايان مي پذيرد و از مسلميات است که آن مصلح آسماني، امام منتظر حضرت مهدي - سلام الله عليه - است که نصارا و يهود و ساير مذاهب و اديان، به زودي به آن حضرت ايمان مي آورند و خداوند متعال او را همانند اولياي بزرگوارش، مورد تاييد و امداد غيبي قرار مي دهد تا آنکه حق و عدل و امنيت و مساوات را در بين مردم برقرار نمايد.



[ صفحه 246]