اين تفکر که مصلح بزرگي خواهد آمد و انسانيت را سعادتمند نموده و او را از گرفتاريها و بلاها نجات مي دهد، از افکار ريشه دار و قديم است که تمام اديان آسماني به آن بشارت داده اند و در تمام دورانهاي تاريخ بشري به عنوان يک فکر مقدس و محترم، رواج داشته است.

انساني که بدترين ظلمها و شکنجه ها را مشاهده کرده و جنگها و بلاها که گرگان بشريت، آن را به راه مي اندازند، او را احاطه کرده است، انساني که به وسيله ي استبداد و خودخواهي يک عده انگشت شمار از هواپرستان، از نعمتها و خيرات زمين محروم شده، آري چنين انساني با اشتياق تام و کامل، در انتظار مصلحش مي باشد که مجراي تاريخ را تغيير مي دهد و دولت حق را برقرار مي نمايد. و شکي نيست که اين مصلح بزرگ، همان «مهدي آل محمد» است. دنيا به علم و عدالت و حسن سياست و تدبير او شرافت و کرامت پيدا مي کند و پيغمبر اسلام که بدون وحي سخن نمي گويد و اوصياي گرام و معصوم آن حضرت که استوانه هاي تقوا و فضيلت مي باشند به آن مصلح بزرگ؛ يعني به قائم آل محمد - صلي الله عليه و آله و سلم - راهنمايي کرده اند و در اينجا مناسب است که اشاره اي به اديان آسماني که در مورد مصلح بزرگ عدل و حق، بشارت داده اند، بنمايم.



[ صفحه 235]