آن حضرت، القاب شريفي دارد که برخي از آنها عبارتند از:

1- «مهدي»: اين لقب، شايعترين و معروفترين القاب آن حضرت است. و از آنجايي که آن حضرت، مردم را به حق يا به هر امر پنهاني [1] هدايت مي کند، به «مهدي» ملقب شده است. و همين لقب به پيغمبر اسلام - صلي الله عليه و آله و سلم - هم نسبت داده شده است. شاعر برجسته «حسان» فرزند «ثابت» در مصيبت رحلت پيغمبر اسلام - صلي الله عليه و آله و سلم - چنين سروده است:



ما بال عيني لا تنام کانما

کحلت ماقيها بکحل الارمد... [2] .



پيغمبر اسلام در دعا چنين مي گفت: «خدايا! ما را به زينت ايمان مزين فرما، خدايا! ما را از هدايت شدگان قرار بده. [3] .

و اين لقب بر حضرت امام حسين - عليه السلام - هم اطلاق شده است.

«سليمان بن صرد» که يکي از توابين متشخص کوفه بود، مي گفت: «خدايا! رحمت را بر حسين، شهيد فرزند شهيد و مهدي فرزند مهدي نازل فرما». [4] .

البته اين لقب شريف، به حضرت امام منتظر اختصاص يافته است به



[ صفحه 34]



طوري که تا اطلاق و تلفظ مي شود، به غير آن حضرت، انصراف پيدا نمي کند، همچنانکه ابن منظور [5] و زبيدي [6] ، دو لغت شناس معروف، آن را ذکر کرده اند.

2- «قائم»: اين لقب از القاب شريف آن حضرت است؛ زيرا او قيام به حق مي کند. [7] و به او «قائم آل محمد (ص)» هم گفته مي شود.

3- «منتظر»: [8] براي آنکه مومنين با فارغ شدن از صبر هم انتظارش را مي کشند.

4- «حجت»: [9] زيرا او حجت خداي متعال بر خلق و بندگان اوست.

5- «خلف صالح»: زيرا آن حضرت بزرگترين خلف براي عاليترين خانواده در دنياي اسلام است...