حضرت امام هادي - عليه السلام - نيز به وجود اقدس حضرت ولي الله الاعظم بشارت داده و در شان آن حضرت، صريحا سخن گفته است:

الف - «صقر بن ابودلف» مي گويد: از علي بن محمد بن علي الرضا شنيدم که مي فرمود: «امام بعد از من، فرزندم حسن و بعد از او پسرش قائم است که زمين را از عدل و قسط پر مي کند بعد از آنکه از ظلم و جور پر شده باشد». [1] .

ب - فقيه فاضل «سيد عبدالعظيم حسني» مي گويد: بر آقايم علي بن محمد



[ صفحه 230]



- عليهماالسلام - وارد شدم، وقتي مورد توجه آن حضرت قرار گرفتم، فرمود: «مرحبا! به ابوالقاسم که حقيقتا از دوستان ماست».

به آن حضرت گفتم مي خواهم دينم را به شما عرضه بدارم که اگر اشکالي نداشت و مورد رضايت بود، بر آن دين باقي بمانم تا خدايم را ملاقات کنم. حضرت فرمود:«شروع کن و بگو».

گفتم: هيچ چيز مانند خدا نيست و خداي متعال از دو حد ابطال و تشبيه خارج است و جسم و صورت و عرض و جوهر نيست بلکه او آفريننده ي تمام جسمها و ترسيم کننده ي صورتها و ايجاد کننده ي اعراض و جواهرات و صاحب و مالک و قرار دهنده و آفريننده ي همه چيزاست. و حضرت محمد - صلي الله عليه و آله و سلم - بنده و رسول خدا خاتم پيامبران است و بعد از او تا قيامت پيغمبر نخواهد آمد و شريعت او خاتم شرايع است و تا قيامت شريعت ديگري نخواهد بود و امام و خليفه و ولي امر بعد از رسول خدا حضرت اميرالمومنين علي بن ابي طالب - عليه السلام -، سپس امام حسن، امام حسين، علي بن الحسين محمد بن علي، جعفر بن محمد، موسي بن جعفر، علي بن موسي، محمد بن علي و سپس تو هستي اي مولاي من!

حضرت عبدالعظيم بعد از اين بيان ساکت مي شود، آن وقت امام هادي - عليه السلام - امام بعد از خودش را به او معرفي مي کند و مي فرمايد:«امام بعد از من، فرزندم حسن است. پس بعد از او مردم با خلف آن حضرت چگونه هستند».

حضرت عبدالعظيم با اشتياق از جانشين حضرت حسن عسگري - عليه السلام - مي پرسد، امام هادي -عليه السلام - مي فرمايد:«او امام منتظر است که از ديده ها پنهان است تا اينکه ظهور کند و زمين را پر از عدل و قسط مي کند،



[ صفحه 231]



همچنانکه از ظلم و جور پر شده باشد».

حضرت عبدالعظيم به آنچه امام هادي - عليه السلام - به آن فرمان مي دهد، اقرار و اعتراف مي کند و به غيبت حضرت امام مهدي - عليه السلام - ايمان مي آورد. سپس حضرت هادي - عليه السلام - به او توجه کرده مي فرمايد: «اي ابوالقاسم! اين همان ديني است که خداوند براي بندگان خود رضايت داده است». [2] .