بازگشت

حضرت امام جعفر صادق


از حضرت امام جعفر الصادق - عليه السلام - روايات زيادي درباره ي حضرت امام منتظر - عليه السلام - و ظهور حتمي آن حضرت، نقل شده است که به بعضي از آنها اشاره مي کنيم:

الف - «سيد جليل اسماعيل بن محمد حميري» شاعر برجسته ي اهل بيت - عليهم السلام - مي گويد: من مدتي غلو داشتم و به غيبت محمد بن حنفيه معتقد بودم تا اينکه خداوند متعال بر من منت گذاشت و به وسيله ي حضرت امام جعفر صادق - عليه السلام - از آتش نجات داد به راه راست هدايت کخرد و وقتي که با برهان و وجدان و دلايل محکم برايم ثابت شد که حضرت صادق - عليه السلام - حجت خدا بر من و بر تمام اهل زمانش است و اوست که طاعتش واجب و لازم است، آنگاه از آن حضرت پرسيدم از پدران بزرگوار شما رواياتي درباره ي غيبت و صحت آن روايت شده است، اين غيبت بر چه کسي واقع مي شود؟

جواب فرمود: «اين غيبت، بر ششمين فرزندم که دوازدهمين امام از



[ صفحه 223]



امامان هدايت بعد از پيغمبر اسلام - عليهم السلام - است، واقع مي شود. اين امامان، اولشان اميرالمومنين علي - عليه السلام - و آخرشان «مهدي» است که به حق قيام مي کند و بقيه الله و صاحب الزمان است. سوگند به خدا! اگرچه غيبتش طول بکشد اما بالاخره ظهور مي کند و زمين را پر از عدل و قسط مي کند، همچنانکه از ظلم و جور پر شده باشد».

«سيد حميري» مي گويد: وقتي که اين مطلب را از مولايم حضرت امام جعفر صادق - عليه السلام - شنيدم، به خدا توبه کردم و از گذشته ام پشيمان شدم و قصيده اي گفتم که اولش اين است:



فلما رايت الناس في الدين قد غووا

تجعفرت باسم الله فيمن تجعفروا [1] .



ب - حضرت امام جعفر صادق - عليه السلام - فرمود: «صاحب ما يعني امام مهدي - عليه السلام - ظهور مي کند و او از صلب اين شخص است. و با دستش به موسي بن جعفر اشاره کرد. و زمين را از عدل پر مي کند، همچنانکه از ظلم و جور پر شده باشد و دنيا به وسيله ي او اصلاح مي شود». [2] .

ج - حضرت امام جعفر صادق - عليه السلام - فرمود:«خلف صالح از فرزندان من است و او مهدي است که نامش محمد و کنيه اش ابوالقاسم مي باشد. در آخر الزمان خروج مي کند و مادرش نرجس است. و بالاي سر آن حضرت، ابري قرار دارد که نمي گذارد حرارت خورشيد او را اذيت کند و آن ابر با آن حضرت در حرکت است و بلند فرياد مي کشد: اين مهدي است، پس از



[ صفحه 224]



او پيروي کنيد».

روات، از امام صادق، عليه السلام - مانند احاديث فوق را بسيار نقل کرده اند که همه ي آنها حتمي بودن ظهور امام منتظر - عليه السلام - را اعلان مي کنند، کسي که اقامه ي حق و ازهاق باطل مي نمايد.


پاورقي

[1] همان مدرک.

[2] غيبت شيخ طوسي.