به سبب ولادت حضرت مهدي - عليه السلام - شادي و شعف گسترده اي تمام مراکز و محافل تشيع را فراگرفت. مردم، شخصيتها و بزرگان، دسته - دسته خدمت حضرت امام حسن عسگري مي رسيدند و ولادت آن بزرگوار را به



[ صفحه 32]



ايشان تبريک و تهنيت مي گفتند. حسن فرزند حسين علوي - يکي از همين افراد - مي گويد: خدمت حضرت امام حسن عسگري - عليه السلام - رسيدم و ولادت فرزندش حضرت قائم را در سر من راي به ايشان تبريک گفتم. [1] .

و شيعيان - به طور مرتب - با اينکه وقت کمي از ولادت آن حضرت گذشته بود - به همديگر بشارت و تبريک مي گفتند و شاعران، شروع به سرودن اشعار نمودند و بدين وسيله، سرور و خوشحالي خودشان را آشکار مي نمودند. «شيخ محمد سماوي» مي گويد:



يا ليله قد اسفرت عن مولد

طرب الزمان به وطاب الحين... [2] .



و از کساني که به همين مناسبت، شعر سروده، شاعر مويد و موفق، شيخ کاظم آل نوح است، او در قصيده اش مي گويد:



بليله نصف شعبان علينا

اطل البشر و هو لها قرين... [3] .