«ابوالحسن خنيزي» در اينکه سبب اختفاي امام مهدي - عليه السلام - خوف از قتل باشد، اشکال کرده و مي گويد:«ادعاي اينکه امام مهدي - عليه السلام - به جهت ترس از دشمنان، ظهور نمي کند، از خيالات واهي و از توهمات است». [1] .

اين اشکال صحيح نيست؛ زيرا حاکمان عباسي اگر به آن حضرت دسترسي پيدا مي کردند حتما آن حضرت را به قتل مي رساندند، همچنانکه پدران بزرگوار آن حضرت را به شهادت رساندند. پدر بزرگوار آن حضرت، امام حسن عسگري - عليه السلام - را شديدا تحت نظر گرفتند و بعد از شهادت آن حضرت، خانه اش را احاطه کردند و در آن جستجو نمودند تا آنکه امام منتظر را پيدا کنند، خداوند متعال او را از چشمهاي ستمکاران عباسي پنهان داشت تا جان او محفوظ بماند کمه عدل و حق را گسترش دهد و آرامش و امنيت را در زمين برقرار نمايد و وقت آن را خدا مي داند و بس و هيچ کس در آن نظر و اختياري ندارد.