عبدالواسع جبلي (متوفاي 555 ق) آثار منظوم معرفتي بسياري دارد. ازوست:



چون بود دماغ پر ز هستي، ما را

وز باده ي کبر بود، مستي ما را



عشق تو در آورد به پستي، ما را

برهاند ز خويشتن پرستي، ما را [1] .



بدرالدين قوامي رازي از شاعران معروف شيعي مذهب سده ي ششم است. غزل پر شور او در توصيف جانبازان عشق الهي، شنيدني است:



دل عاشق ز بيم جان نترسد

گرش کار افتد، از سلطان نترسد



چه باکست از بلاها، عاشقان را؟

که نوح از آفت طوفان نترسد



به عشق از جان تقرب کرده عاشق

چو اسماعيل از قربان نترسد



همه آفاق دانند اين که خشتي

که در آب افتد، از باران نترسد [2] .