رباعيات ابوسعيد ابوالخير ميهنه اي (440-357) در شمار بهترين رباعيات توحيدي و عرفاني در زبان فارسي است:



چشمي دارم، همه پر از ديدن دوست

با ديده مرا خوش ست، چون دوست در اوست



از ديده و دوست، فرق کردن نتوان

يا اوست درون ديده يا ديده خود اوست! [1] .





[ صفحه 29]