ابوعلي فرخي سيستاني (متوفاي 429 ق)، در شيوه ي «سهل و ممتنع» سرآمد شعراي زمانه ي خود بوده است. ازوست:



شرف و قيمت و قدر تو به فضل و هنرست

نه به ديدار و به دينار و به سود و به زيان



هر بزرگي که به فضل و به هنر گشت بزرگ

نشود خرد به بد گفتن بهمان و فلان



گر چه بسيار بماند به نيام اندر، تيغ

نشود کند و نگردد هنر تيغ نهان



شير، هم شير بود گر چه به زنجير بود

نبرد بند و قلاده، شرف شير ژيان [1] .