چرا؟!
از ابوطيب محمد مصعبي، شاعر تواناي سده ي چهارم هجري، شعر عبرت آموزي به يادگار مانده که مورد عنايت صاحبدلان کلام شناس است.
جهانا! همانا فسوسي و بازي
که بر کس نپايي و، با کس نسازي
يکي را نعيمي، يکي را جحيمي
يکي را نشيبي، يکي را فرازي
چرا زيرکانند بس تنگ روزي؟
چرا ابلهان راست بس بي نيازي؟
چرا عمر طاووس و دراج کوته؟
چرا مار و کرکس زيد در درازي؟
صد و اند ساله يکي مرد غرچه! [1] .
چرا شصت و سه زيست آن مرد تازي؟ [2] .
پاورقي
[1] کودن، گول، زبون، غراچه هم استعال مي شود.
[2] اشاره دارد به عمر مبارک رسول گرامي صلي الله عليه و اله و سلم، همان، ص 18 و 19.