بنده را سر بر آستان بودن

بهتر از پا بر آسمان بودن



نفس در رضاي حضرت حق

بهتر از عمر جاودان بودن



گه چو زنجير، سر به حلقه ي در

گه چو در، سر بر آستان بودن



بهتر از پادشاهي دو جهان

بر در دوست پاسبان بودن



بندگي در جناب حضرت عشق

بهتر از شاه انس و جان بودن



عين انسان شدن بده ديده ي حق

يعني: از چشم خود نهان بودن



مسند از کوه قاف گستردن

بال سيمرغ، سايبان بودن



چون جرس، بسته از پي محمل

در ره عشق، يکزبان بودن



يکدل و يک دهان و يک ناله

همه تن جنبش و فغان بودن



گمرهان را درين شب تاريک

روشني سوي کاروان بودن



در سياحت به ساحت ملکوت

با دل و روح همعنان بودن



از زمان و زمانيان بيرون

بنده ي صاحب الزمان بودن [1] .





[ صفحه 399]