هلا طليعه ي موعود!
خوشا جمال جميل تو اي سپيده ي صبح!
که جلوه گاه تو پيدا است در جريده ي صبح
هلا طليعه ي موعود! جان رستاخيز!
بيا، که با تو برويد گل سپيده ي صبح
به پهندشت خيالم، چمن چمن گل ياس
شکفته شد، به هواي گل دميده ي صبح
گلوي ظلمت شب را دريده خنجر روز
نماي روشن اميد در پديده ي صبح!
خدراي قافله ي شب دگر نمي آيد
ز پشت پلک افق، شد شکفته ديده ي صبح
اگر چه غايبي از ديدگان من اي خوب!
خوشا به چهره ي زيباي آفريده ي صبح
[ صفحه 414]