در بهار مي آيي
و متن بودن دنيا نمي شود تکميل
ميان اين همه شمع و دعا و اشک و دخيل
پرنده، نور، هوا، آسمان، بهانه ي توست
تويي بهانه ي حق، جمکران بهانه ي توست
تو گفته اي که شبي در بهار مي آيي
پس از هميشه ي اين انتظار، مي آيي [1] .
پاورقي
[1] حميده رضايي.