بازگشت

شعر آزاد مهدوي


در ده دهه ي اخير، شاهد آفرينش آثار منظومي در «قالب هاي آزاد» در باب مهدويت بوده ايم که در پيشينه ي شعر مهدوي، از اين نوع آثار سراغ نداريم. براي نمونه به نقل يک اثر از اين دست بسنده مي کنيم و در بخش «سبک هاي مختلف شعر مهدوي» نيز آثاري را در «سبک نيمايي و آزاد» ارائه کرده ايم:

و کوفه همين تهران است

که بار اول مي آيي

و ذوالفقار را باز مي کني

و ظلم را مي بندي

هميشه منتظرت هستم

اي عدل وعده داده شده!

اين کوچه



[ صفحه 358]



اين خيابان

اين تاريخ

خطي از انتظار تو را دارد

و خسته است

تو ناظري

تو مي داني

ظهور کن

ظهور کن که منتظرت هستم

ظهور کن که منتظرت هستم [1] .

چون براي پرداختن به اوزان عروضي انواع شعر مهدوي با عنايت به حجم محدود اين اثر، مجال کوتاهي داريم، به بر شمردن اوزان عروضي مطرح در زبان فارسي بسنده مي کنيم و از ارائه شاهد مثال هايي براي هر کدام از اوزان عروضي پرهيز مي نماييم.

در شعر فارسي، هشت دايره ي عروضي است که پنج دايره ي آن در شعر عرب نيز حضور دارد. واضع اين پنج دايره ي عروضي را خليل بن احمد مي دانند. سه دايره ي عروضي ديگر را که اختصاص به شعر فارسي دارد، خواجه نصير در معيارالاشعار خود ياد کرده است.


پاورقي

[1] دکتر طاهره صفارزاده.