در بخش گذشته بحث در مورد واژه غيبت، مفهوم آن و عدم حضور امام مهدي عليه السلام در برابر ديدگان مردم بود و سخن به غيبت کوتاه مدت يا غيبت «صغري» رسيد.

دانشمندان و محدثان در مورد آغاز غيبت «صغري» ديدگاه متفاوتي دارند، برخي مبدأ آن راولادت حضرت مهدي عليه السلام و عصر پدر گرانقدرش مي دانند و برخي آغاز غيبت صغري را از شهات حضرت عسکري عليه السلام به حساب مي آورند. [1] .

به نظر ما، زندگي حضرت مهدي عليه السلام از همان آغاز ولادت مبارکش با نوعي پرده پوشي و رازداري و نهان ماندن از چشمها، همراه بود بر اين اساس مي توان گفت: که غيبت صغري از عصر حضرت عسکري عليه السلام و ولادت فرزند گرانمايه اش حضرت مهدي عليه السلام شروع شده و با اين بيان، پنج سال زندگي آن وجود گرانمايه در کنار پدر را، همانگونه که «مرحوم مفيد» و ديگر دانشمندان جزو غيبت صغري محسوب داشته اند آنگونه به حساب آوريم.



[ صفحه 230]