مرحوم شيخ طوسي در کتاب خويش برخي از اصلاحات عمومي را که در عصر ظهور و به دستور امام مهدي عليه السلام رخ مي دهد، برمي شمارد. و خاطر نشان مي سازد که همه ي اينها براساس مصالح و دلايل حکيمانه اي صورت مي گيرد.

برخي از آنها عبارتند از:

1- حل مشکل عبور و مرور و گشودن گره ي کور ترافيک:

در اين رابطه است که روايات، بيانگر توسعه ي راهها و گسترش بخشيدن به خيابانها تا عرض شصت متر است.

2- مسدود ساختن پنجره هايي که به کوچه ها، خيابانها، راه عبور و مرور مردم گشوده شده و نيز جلوگيري از نصب چنين پنجره هايي:

روشن است که پنجره هاي مشرف به کوچه و خيابان و راه عبور و مرور مردم، نقش ويرانگري در بنيانهاي اخلاقي و مفاسد و جنايات خانواگي دارد، زيرا اين پنجره ها بويژه در فصل تابستان که معمولا گشوده اند اندرون خانه ها و هر آنچه در آن مي گذرد، همه را نشان مي دهد.

3- تخريب و جلوگيري از احداث بالکنها:

چرا که نوعي تجاوز به حريم کوچه و خيابان است. و شايد دليل آن همه همين باشد چرا که کوچه و خيابان و فضاي آن، از آن مردم و بالکنها نوعي تصرف در اين حق ملي و عمومي است.

4- جلوگيري از نصب ناودانها بسوي کوچه و خيابان:

که اين کار نيز بويژه براي جلوگيري از آلودگي محيط و حفظ سلامت و بهداشت



[ صفحه 765]



عمومي و جلوگيري از ريخته شدن آب بر سر رهگذران و سلامت عبور و مرور و پرهيز از خطر لغزش و غلطيدن و سقوط افراد بويژه کودکان و سالخوردگان، ضروري است.

5- جلوگيري از کندن چاههاي فاضلاب در کوچه و خيابان... و ديگر اصلاحات در سطح شهر و محل زندگي جامعه.... [1] .

آري! خواننده ي عزيز! آنچه پيرامون زندگي جامعه در عصر درخشان امام مهدي عليه السلام از نظرتان گذشت، قطره اي ناچيز از درياي بي کرانه ي مواهب، نعمتها و برکات و شکوهي است که جامعه ي انساني در حکومت آن حضرت از آنها بهره ور مي گردد زيرا رواياتي که از زندگي سعادتمندانه در عصر ظهور سخن مي گويد پرتو ناچيزي از شکوه و عظمت، رفاه و آسايش، امنيت و آزادي، عدالت و افتخاري را باز مي گويد که در حکومت او نصيب جامعه ي انساني مي گردد. خدا مي داند رواياتي که پيرامون اين روزگار درخشان و طلايي از پيامبر گرامي و امامان اهل بيت عليهم السلام آن هم با رعايت سطح بينش و دانش و انديشه ي مردم صادر شده است در چه حجم بزرگي بوده که متأسفانه به دليل آفتهاي ي چون: سوزانيدن کتابخانه ها و از بين بردن کتابها و روايات، به دست ما نرسيده است.

و تازه اينها، غير از آن حقايقي است که در عصر ظهور و به دست مبارک آن گرامي در راه سعادت و آسايش انسانها انجام مي شود. و امامان اهل بيت عليهم السلام با توجه به سطح دانش و انديشه ي محدود مردم از بيان آنها صرف نظر نموده اند.

کوتاه سخن اينکه: بشريت در عصر درخشان امام عصر عليه السلام از سعادتمندانه ترين و شکوهبارترين زندگي بهره ور خواهد گشت. و انواع نعمتهاي مادي و معنوي براي او فراهم خواهد بود.



[ صفحه 766]