در مورد نخست، روشن شد که تمامي قوانين و مقررات بيگانه از اسلام و قرآن، در حکومت امام مهدي عليه السلام الغا و دور ريخته مي شود و هرگز بدانها عمل نمي گردد و بجاي آنها مقررات درخشان و زندگي ساز برخاسته از قرآن و شيوه ي راستين پيامبر صلي الله عليه و اله و سلم امور مردم را تدبير و شئون کشور را تنظيم و در کران تا کران جامعه ها همانگونه که شايسته و بايسته است، پياده مي شود.

خلاصه اينکه: امام مهدي عليه السلام تمامي برنامه ها و طرحها و عملکردها و مقرراتي را که پيامبر و اميرمؤمنان عليه السلام در حکومت کوتاه مدت و عادلانه و پرمهر خويش در ميدانهاي گوناگون زندگي پياده کردند، به گونه اي کامل و درخشان پياده مي کند و افزون بر آنها به منظور تأمين نيکبختي و رفاه و آسايش و آرامش جامعه طرحها و برنامه ها و عملکرد ديگر همچون: ساختن پلها، ايجاد سدها، گسترش خيابانها و شاهراهها، حفر کانالها و پاکسازي نهرها و نصب دستگاههاي گوناگون و مورد نياز صدور اجازه ي رسمي به مردم جهت احياي زمينهاي موات و بهره وري عادلانه و شايسته از معادن و منابع گوناگون و ديگر نعمتهايي که خدا به انسان ارزاني داشته است که همه ي اينها از روح و محتواي اسلام و مقررات آن برمي خيزد.

اين پرتوي از طرح و برنامه حاکميت عادلانه و بشردوستانه و زندگي ساز امام مهدي عليه السلام در محور نخست، اينک محور دوم حکومت شکوهبار آن حضرت.



[ صفحه 720]