امام صادق عليه السلام فرمود:

«أول ما يظهر القائم من العدل أن ينادي مناديه: أن يسلم صاحب النافلة لصاحب الفريضة، الحجرالأسود و الطواف.» [1] .

يعني اولين نشانه هاي عدالت مهدي عليه السلام در مکه از جمله اين است که از طرف او اعلان مي گردد که: «هان اي مردم! هر کس طواف واجب خويش را انجام داده است جاي خود را در طواف و کنار حجرالاسود به کساني که مي خواهند طواف واجب انجام دهند، واگذار کند.»

کساني که در موسم حج در مکه باشند با هجوم سيل آساي جمعيت به هنگامه ي طواف روبرو مي گردند، به گونه اي که گاه برخي تلف مي شوند و برخي بر اثر فشار شديد سيل جمعيت در اطراف کعبه، زير پا مي افتند.

تازه همه ي اين هجوم و فشار جمعيت با وجود مشکلات و موانع و قوانين دست و پاگير مالياتهاي سنگين است که به بهانه ها و عناوين مختلف در بسياري از کشورها، سر راه زائران بيت الله الحرام است. و روشن است که در عصر ظهور امام مهدي عليه السلام که تمامي اين مقررات دست و پاگير مربوط به مقدمات حج، از قبيل: جواز سفر، ويزا و ديگر قيود و شروط وارداتي از بلاد کفر، همه و همه، الغا مي گردد و سفر بيت الله براي همگان، بدون هيچ قيد و شرطي ميسر مي شود، طبيعي است که شمار زائران بطور گسترده اي رو به افزايش مي گذارد و آنگاه است که طواف بر گرد کعبه و حجرالاسود سخت مي شود، بويژه که برخي از زائران به اعمال واجب خويش نيز بسنده نمي کنند، بلکه براي ثواب و پاداش بيشتر مي خواهند طواف و نماز مستحبي انجام دهند.

به همين جهت است که امام مهدي عليه السلام به زائران خانه ي خدا دستور مي دهد که به



[ صفحه 669]



طواف واجب خويش بسنده نموده و ميدان را براي ديگران به منظور انجام واجبات و آداب حج باز کنند.