از امام باقر عليه السلام خطبه و پيام ديگري نيز براي امام مهدي عليه السلام آورده اند که اندک تفاوتي با خطبه پيشين دارد.

آن حضرت مي فرمايد: امام مهدي، به هنگامه ي شامگاهي، در حالي که پرچم پيامبر اسلام در دست، پيراهن آن گرامي بر تن، سلاح ويژه ي او، نورافشاني و بيان گرم و ديگر ويژگيها و نشانه هاي آن حضرت را به همراه دارد، در مکه ظهور مي کند.

نماز عشا را به جماعت مي خواند و آنگاه با رساترين صداي دلنوازش جهانيان را مخاطب ساخته و مي فرمايد:



[ صفحه 645]



«أذکرکم الله -أيها الناس- و مقامکم بين يدي ربکم و قد أکد المحجة و بعث الأنبياء و أنزل الکتاب.

يأمرکم أن لا تشرکوا به شيئا و أن تحافظوا علي طاعته و طاعة رسوله صلي الله عليه و اله و سلم و أن تحيوا ما أحيا القرآن و تميتوا ما أمات و تکونوا أعوانا علي الهدي و وزراء علي التقوي.

فان الدنيا دنا فناؤها و زوالها و آذنت بالوداع و اني أدعوکم الي الله و الي رسوله صلي الله عليه و اله و سلم و العمل بکتابه و اماتة الباطل و احياء السنة....» [1] .

يعني: هان اي مردم! بشريت!

اينک در پيشگاه پروردگارتان خداي را به ياد شما مي آورم، خدايي را که حجتهاي خويش را بر شما تمام و پيام آورانش را ارسال و قرآن را براي هدايت بشر فرو فرستاد.

او شمارا فرمان مي دهد که چيزي را شريک او نسازيد و بر اطاعت او و فرمانبرداري از پيامبرش کوشا باشيد، آنچه را قرآن در انديشه ي زنده ساختن آن است، زنده سازيد و بدعتها و ضدارزشهايي را که قرآن در پي محو و نابودي آنهاست، از ميان برداريد، در راه حق و هدايت، مددکار من باشيد و در راه تقوا و عدالت وزير و کمک کار من.

مردم! پايان جهان و فرجام آن نزديک شده و دنيا، جدايي خويش را اعلان کرده است. من شما را بسوي خداي يکتا و پيام آورش محمد صلي الله عليه و اله و سلم و عمل به کتاب زندگيساز او و احيا و رواج ارزشهاي والاي الهي و انساني و نابودي بدعتهاي جاهلي و باطل و ضد ارزشها فرامي خوانم.