روايت شده است که آن گرامي در آغاز قيام عادلانه ي جهانيش، بر ديوار خانه ي خدا تکيه مي کند و آنگاه سخنراني تاريخي و جاودانه و دگرگونساز خويش را آغاز مي نمايد.

به نظر شما خواننده ي گرامي، آن حضرت در آن سخنرانيش چه خواهد فرمود؟

بي ترديد، در آغاز سخن، پيش از هر چيز لب به ستايش خداي جهان آفرين خواهد گشود و بر پيام آور بزرگ او، حضرت محمد صلي الله عليه و اله و سلم و خاندانش درود خواهد فرستاد.

آنگاه چه خواهد گفت؟

به بيان امام باقر عليه السلام گوش جان مي سپاريم تا ما را، از نخستين نطق امام مهدي عليه السلام پس از قيام و آغاز آن، آگاه سازد.

1- «... و القائم يومئذ بمکة قد أسند ظهره الي البيت الحرام مستجيرا به فينادي:

أيها الناس! انا نستنصر الله و من أجابنا من الناس فانا أهل بيت نبيکم محمد و نحن أولي الناس بالله و بمحمد صلي الله عليه و اله و سلم.

فمن حاجني في آدم فأنا أولي الناس بآدم و من حاجني في نوح فأنا أولي بنوح و من حاجني في ابراهيم فأنا أولي الناس بابراهيم و من حاجني في محمد صلي الله عليه و اله و سلم فأنا أولي الناس بمحمد و من حاجني في النبيين فأنا أولي الناس بالنبيين.

أليس الله يقول في محکم کتابه: «ان الله اصطفي آدم و نوحا و آل ابراهيم و آل عمران علي العالمين ذرية بعضها من بعض و الله سميع عليم.»



[ صفحه 627]



فأنا بقية من آدم و ذخيرة من نوح و مصطفي من ابراهيم و صفوة من محمد صلي الله عليه و اله و سلم.

ألا فمن حاجني في کتاب الله فأنا أولي الناس بکتاب الله.

ألا و من حاجني في سنة رسول الله فأنا أولي الناس بسنة رسول الله.

فأنشد الله من سمع کلامي اليوم، لما أبلغ الشاهد منکم الغائب.

و أسألکم بحق الله و حق رسوله و بحقي -فان لي عليکم حق القربي من رسول الله - الا أعنتمونا و منعتمونا ممن يظلمنا، فقد أخفنا و ظلمنا و طردنا من ديارنا و أبنائنا و بغي علينا و دفعنا عن حقنا و افتري أهل الباطل علينا.

فالله الله فينا، لا تخذلوا و انصرونا ينصرکم الله تعالي.» [1] .

يعني: آن اصلاحگر بزرگ جهاني در آغاز قيام عادلانه و سراسري خويش به فرمان خدا و ياري او، در مسجدالحرام حاضر مي گردد و بر ديوار خانه ي خدا، تکيه مي کند و پس از ستايش خدا و نثار خالصانه ترين و پاکترين درودها بر پيامبر صلي الله عليه و اله و سلم و خاندان پاک و پاکيزه اش جهانيان را مخاطب ساخته و مي فرمايد:

«هان اي بشريت!

جهانيان!

مردم روي زمين!

اينک ما از خداي توايا ياري مي طلبيم و تمام ايمان آورندگان به خدا و کساني را که نداي جهاني ما را پاسخ مثبت دهند، همه را، براي تحقق اهداف الهي و انساني خويش به ياري مي خوانيم و همه را به حق و عدالت دعوت مي کنيم.

مردم! ما خاندان پيام آور شما «محمد» هستيم و شايسته ترين و نزديکترين و سزاوارترين مردم به خدا و پيام آورش.

هان اي مردم! هر کس با من در مورد آدم گفتگو کند، من نزديکترين مردم به آدم، نياي بزرگ بشريت هستم.



[ صفحه 628]



و هرکس در مورد نوح پيامبر، ابراهيم بت شکن و محمد پيامبر عدالت و حريت بحث و گفتگو کند، من نزديکترين انسانها به اين پيامبران بزرگ خدا و پرچمداران قهرمان هدايت و رسالت هستم.

آيا خدا در کتاب آسمانيسش نمي فرمايد:

«ان الله اصطفي آدم و نوحا و آل ابراهيم و آل عمران علي العالمين، ذرية بعضها من بعض والله سميع عليم.» [2] .

يعني: خداوند آدم، نوح، خاندان ابراهيم و خاندان عمران را، بر جهانيان برتري داد، فرزنداني بودند که برخي از نسل برخي ديگر پديدار گشتند و خدا شنوا و داناست.

و من شايسته ترين باقي مانده از فرزندان آدم و بهترين ذخيره از نوح پيامبر و برترين برگزيده از ابراهيم و آخرين امامان راستين، از نسل محمد صلي الله عليه و اله و سلم پيام آور عدالت و حريت هستم.

بهوش باشيد! هر کس در مورد کتاب خدا گفتگو نمايد و شيفته ي آن باشد من نزديکترين انسانها به کتاب آسماني هستم و هر کس در مورد سنت و روش پيام آور خدا سخن دارد، من نزديکترين و سزاوارترين فرد به سنت و روش پيامبر و عامل بدان و تحقق بخشنده ي آرمانهاي والاي قرآن و سنت هستم.

از اين رو تمامي کساني را که در سراسر گيتي، سخنان مرا مي شنوند، اينک همه را سوگند مي دهم که شما حاضران و شنوندگان، پيام مرا به آناني که غايب هستند و نمي شنوند، برسانيد.

و شما را، اي جهانيان! به شکوه و حرمت خدا و پيام آورش و به حرمت حق خويش - که حق قرابت به پيامبر صلي الله عليه و اله و سلم باشد - فراخوانده و سوگند مي دهم که ما را در راه تحقق بخشيدن به آرمانهاي والاي آسماني ياري کنيد و از ما و اهداف بلند ما حمايت نموده و از آن دفاع کنيد.



[ صفحه 629]



در روزگاران گذشته، ستمکاران ما را به جرم دفاع از حق و عدالت مورد تهاجم و تهديد قرار دادند. ما را از شهر و ديار و خانه و خاندان خويش راندند.

حقوق ما را پايمال ساختند و ميان ما و حق سر رشته داري امور و تدبير شئون دنيا و آخرت جامعه -که خدا آن را به ما سپرده بود- جدايي افکندند و بر ما دروغها و بهتانها بستند.

اينک خداي را! در مورد رعايت حقوق و پذيرش آرمانها و اهداف بلند ما فراموش نکنيد.

ما را در ميدان عدالت گستري و ستم ستيزي تنها وامگذاريد و دست از ياري ما برنداريد، تا خدا شما را ياري کند.

2- از امام باقر عليه السلام خطبه و پيام جهاني ديگري از حضرت مهدي عليه السلام روايت شده است که اندک اختلافي در برخي از واژه هاي آن، با خطبه نخست به چشم مي خورد که اينگونه آغاز مي گردد:

«ايها الناس... من يحاجني في موسي فأنا أولي الناس بموسي.»

ايها الناس... من يحاجني في عيسي فأنا أولي الناس بعيسي....» [3] .

يعني، هان اي مردم! هر کس در مورد موسي آن پيامبر خدا، با من بحث و گفتگو کند، من نسبت به او از همگان سزاوارتر و نزديکترم.

هان اي مردم! هرکس درباره ي عيسي با من بحث و گفتگو نمايد من از همگان به او نزديکترم....