ياران آن گرامي عبادت کنندگان خاضع و خاشعند، شبانگاهان را با نماز و نيايش و سوز و گداز عارفانه و عاشقانه به بارگاه خدا، به سحر مي آورند، در نمازهاي خويش زمزمه هايي بسان زمزمه ي زنبوران عسل دارند. در رکوع و سجود و قيام و قعودند و روزها در اوج آمادگي و شهامت بر مرکبهاي خويش، براي انجام دستورات حضرت مهدي عليه السلام ايستاده اند و بي هيچ درنگ و تأمل و توقف، در سريعترين فرصت ممکن دستورات آن حضرت را، اجرا مي کنند.