خداوند، اين شمار از شخصيتها را، تنها بدان جهت به افتخار بزرگ ياري و ياوري آن حضرت، مفتخر مي سازد که همگي داراي امتيازات و شايستگيها و صلاحيتهاي بي شمارند، به گونه اي که نه در روزگاران و نسلهاي گذشته نظيري داشته اند و نه در ميان نسلهاي آينده نظيري خواهند داشت.

اميرمؤمنان عليه السلام در اشاره به شخصيت و امتيازات آنان مي فرمايد:

«لم يسبقهم الأولون، و لا يدرکهم الآخرون.» [1] .

يعني: آنان در شايستگيها و امتيازات بر اوج رفيعي هستند، نه از نسلهاي گذشته کسي از آنان پيشي گرفته است و نه از آيندگان کسي به مقام والاي آنان مي رسد.

برخي از آنان به کرامت و مقامي مي رسند که زمين زير پاي آنان بسان طوماري درهم پيچيده و نزديک مي شود و مسافت طولاني را بصورت اعجازآميزي در مدتي کوتاه مي پيمايند که امام صادق عليه السلام در مورد آنان مي فرمايد:

«فيصير اليه أنصاره من أطراف الأرض، تطوي لهم الأرض طيا.» [2] .

يعني: ياران مهدي عليه السلام از نقاط مختلف زمين بسوي او حرکت مي کنند و زمين زير پاي آنان در هم پيچيده و دور، نزديک مي گردد.