پس از استقرار قدرت و سيطره ي سفياني در سوريه و منطقه ي وسيعي که نام برده شد، سپاه گراني مرکب از 142 هزار نفر سازماندهي مي کند و بخشي از آن را به منظور فتح عراق و بخشي ديگر را بسوي حجاز و مدينه ي منوره، گسيل مي دارد.

سپاه 12 هزار نفري او بسوي مدينه مي رود تا حضرت مهدي عليه السلام آن اصلاحگر بزرگ جهاني را که خبر ظهورش پخش گرديده، دستگير نمايد. آنان سه روز در مدينه توقف مي کنند و در آنجا دست به چپاول و جنايت مي زنند و پس از آن، بخش مهم آن 12 هزار نفر، مدينه را بمنظور دستيابي به امام مهدي عليه السلام به قصد مکه ترک



[ صفحه 547]



مي کنند، چرا که اطلاع مي يابند که آن اصلاحگر بزرگ عصرها و نسلها، از مدينه به مکه رفته است.

اين سپاه تجاوزکار در راه مکه، به بياباني مي رسند و در آنجا، زمين به امر خدا همه ي آنان را مي بلعد و جز دو نفر باقي نمي ماند، يکي از آن دو بسوي حضرت مهدي عليه السلام مي رود تا بشارت نابودي دشمنان حق و عدالت را بدهد و ديگري بسوي سفياني مي رود تا سرنوشت شوم ستوني از سپاه تجاوزکار او را گزارش کند.