سفياني، عنصر بي بندوبار، آلوده و پرده در اموي نسب و اموي نژاد است که در سوريه انقلاب مي کند و انقلابش نيز، پس از غلبه بر دو گروه مخالف خويش، به ظاهر پيروز مي گردد و آن دو خط مخالف را که رهبري يکي را مردي سرخ رو و ديگري را مردي «ابرص» بعهده دارد، درهم مي کوبد.

فضاي سياسي و اجتماعي براي او آماده مي شود و او بر منطقه ي وسيعي که شامل: دمشق، حمص، حلب، اردن، فلسطين و اسرائيل کنوني است، مسلط مي گردد و يهوديان و عناصر تبهکار و حق ستيز، کودکان پرورشگاهي و کنار خياباني، از او پيروي مي کنند و همه ي اين تحولات ظرف شش ماه صورت مي پذيرد.