با اين بيان، چرا آزمايش؟

و براي چه امتحان؟

پاسخ اين است که: خداوند بندگان خويش را به دلايلي چند مورد آزمايش قرار مي دهد که اهم آنها عبارتند از:

1- نخستين راز آزمايش بندگان، اتمام حجت است.

«.. لئلا يکون للناس علي الله حجة...» [1] .

2- راز ديگر امتحان بندگان از جانب خدا، اين است که: انسانهاي باايمان و پرواپيشه به اوج نجات و پيروزي و کاميابي پرکشند و درخور پاداش پرشکوه الهي گردند.

3- از امام صادق عليه السلام آورده اند که: انسان باايمان در زمان غيبت آن خوشيد جهان افروز، خداي را با اين دعا که به «دعاي غريق» ناميده شده است، بخواند:

«يا الله! يا رحمن! يا رحيم! يا مقلب القلوب! ثبت قلبي علي دينک.» [2] .

يعين: اي خداي يکتا! اي بخشاينده!

اي بخشايشگر!

اي دگرگون ساز قلبها! قلب مرا بر دين خويش ثابت و استوار ساز.

و نيز از آن حضرت آورده اند که همه را به خواندن اين دعا امر مي فرمود:

«اللهم عرفني نفسک، فانک ان لم تعرفني نفسک لم اعرف نبيک.

اللهم عرفني رسولک، فانک ان لم تعرفني رسولک لم اعرف نبيک.

اللهم عرفني حجتک، فانک ان لم تعرفني حجتک ضللت عن ديني.» [3] .



[ صفحه 469]



يعني: بار خدايا! تو خود ذات پاک و مقدس خويش را به من بشناسان که اگر خودت را به من نشناسانده بودي، پيام آورت را نشناخته بودم.

بارالها! تو خود پيام آور بزرگت را به من بشناسان که اگر خودت پيام آورت را به من نشناسانده بودي، من حجت تو را نشناخته بودم.

خداوندا! حجت و دليل خويش را به من بشناسان که اگر حجت خويش را بر من نشناسانده بودي، از دين و دينداري راستين گمراه شده بودم.

اين نيز راز ديگري از نامشخص بودن هنگام ظهور.

آري! خواننده ي گرامي! در اين مورد، رواياتي است که پيرامون برخي از امور مربوط به ظهور آن حضرت سخن مي گويد که بدين مناسبت، برخي از آنها را مي آوريم.

1- امام صادق عليه السلام فرمود:

«يخرج قائمنا اهل البيت يوم الجمعه.» [4] .

يعني: قائم ما خاندان پيامبر، در روز جمعه ظهور مي کند.

2- و نيز فرمود:

«لا يخرج القائم عليه السلام الا في وتر من السنين: سنة احدي أو ثلاث أو خمس أو سبع أو تسع.» [5] .

يعني: قائم ما در يکي از سالهاي تک ظهور مي کند، سالهايي چون: 7 ، 5 ، 3 ، 1 يا 9.

3- و نيز فرمود:

«ينادي باسم القائم عليه السلام في ليلة ثلاث و عشرين و يقوم في يوم عاشورا و هو اليوم الذي قتل فيه الحسين بن علي عليه السلام...» [6] .



[ صفحه 470]



يعني: نام مقدس قائم عليه السلام در شب 23، همه جا طنين افکن مي گردد و آنگاه در روز عاشورا قيام مي کند؛ روزي که حسين عليه السلام در آن روز به شهادت رسيد.

از مجموع رواياتي که از ظهور آن حضرت سخن مي گويد چنين استفاده مي شود که ظهور آن گرامي، اندکي پيش از قيام، براي تحقق عدل جهاني و وعده ي الهي خواهد بود. شايد بتوان گفت در مرحله نخست، آن وجود گرانمايه در ماه رجب يا رمضان ظاهر مي گردد و نام مبارکش همه جا طنين افکن مي شود، آنگاه پس از گذشت ماه شوال و ذيقعده و ديحجه و 9 روز از عاشورا، دهمين روز محرم، بپا مي خيزد و نهضت مبارک و مقدس خويش را آغاز مي کند.

آن حضرت، در ظرف اين مدت، تدابير لازم را مي انديشد و به انتظار زمان و لحظات مناسبي که خداوند اجازه دهد، مي ماند تا پس از آمدن اذن خدا، حرکت نجات بخش و پاک کننده ي خويش را آغاز و تعفن ستم و بيداد را بشويد و از ميان بردارد و عدالت و دادگري را در سراسر گيتي برقرار ساخته و گسترش بخشد. در اين مورد در صفحات آينده به خواست خدا، بحث خواهيم داشت.