به سخن باز مي گرديم و بنا را بر اين مي گذاريم که کتابهايي که در قرن ما پيرامون شخصيت والاي حضرت مهدي عليه السلام نگارش يافته به يک صد عنوان يا فراتر از آن رسيده باشد، اينک تازه بايد ديد که تيراژ هر کدام چقدر است؟

و متأسفانه مي دانيم که تيراژ يک کتاب از چند هزار تجاوز نمي کند، با اين حساب، اين عدد ناچيز چگونه مي تواند آن خلاء بزرگي راکه بطور طبيعي در جامعه بزرگ اسلامي در اين زمينه حساس وحياتي موجود است، پر کند؟ و آن نياز شديدي را که مسلمانان به اين گونه کتابهاي شايسته و بايسته عقيدتي و ديني دارند، برطرف سازد و آن تاخت و تازهاي کينه توزانه و ترديد افکني واشکال تراشي بدخواهان را، پاسخ گويد؟

در کنار اين مشکل غمبار، از دردهاي جانکاهي که قلب رامي فشارد اين است که



[ صفحه 37]



در همين حال ثروت و امکانات فراوان آن حضرت که خداوند با تشريح قانون خمس براي آن گرامي و ويژه مقام منبع امامت مقرر داشته و حق شرعي و قانوني اوست و در دست ثروتمندان است از صدها بلکه هزارها ميليون دينار تجاوز مي کند.

آيا صاحب حقيقي اين ثروت هنگفت و امکانات گسترده، با آن ابعاد عظيم شخصيت و شکوه معنوي، در خور اين نيست که دست کم هر ساله کتابي در شايسته ترين شکل و محتوا، با بهروه وري از اموالش در مورد او بنويسند و آن را به زبانهاي زنده دنيا بويژه زبانهاي متداول و رايج در جهان اسلام ترجمه و در تيراژهاي گسترده منتشر سازند تا بدينوسيله پيروان اسلام، آن پيشواي بزرگ الهي را بشناسند و ايمان آورندگان به مقام والا و ابعاد شخصيت بي مثال او، آگاهي يابند؟

آيا آن حضرت شايسته اين نيست که علما و دانشمندان جهان اسلام دلهاي مردم را بسوي او توجه دهند و رابطه گرم و دوستانه لازم و ضروري را، ميان مردم و امام بر حقشان ايجاد نمايند؟

آمارها، نشانگر آن است که آمار جمعيت درجهان عرب فراتر از يک صد و پنجاه ميليون نفر است و شمار مسلمانان بيش از يک ميليارد نفر. مفهوم اين آمار، اين واقعيت است که طبق آماري که از وضعيت ما ارائه شد، براي هر يک چهارم ميليون مسلمان عرب يک کتاب هم براي مطالعه پيرامون شخصيت والاي امام مهدي عليه السلام نمي رسد، تا چه رسد به ديگران....

و کاش که اين کتابها نيز در ميان اهل تحقيق و مطالعه پخش مي شد و بدست حقجويان مي رسيد تا شعاع سودبخش و روشنگريش گسترده تر باشد. اما مشکل اين است که همين اندک عناوين، نيز بوسيله افرادي که از آن بي نيازند در کتابخانه هاي شخصي نگهداري مي شود. تو گويي اين افراد عشقشان گردآوري کتاب و زنداني ساختن آنها در کتابخانه هاي خصوصي است.

اين آمار ناچيز کتاب در مورد اين مسأله حياتي را به ياد داشته باشيد آنگاه به آمار



[ صفحه 38]



روزنامه ها و مجلات بي شماري که با تيراژهاي سرسام آور دهها هزار و دهها ميليون و فراتر از آن، بطور روزانه و هفتگي و ماهانه منتشر مي شود بيانديشيد....

نگارنده اين سطور خود برخي مجلات هفتگي را در برخي کشورهاي اسلامي مي شناسد که در هر هفته سيصد هزار نسخه از آن منتشر مي شود.

مجله «لايف» در هر هفته با تيراژ هشت ميليوني چاپ مي شود و مجله «المختار من ريدرزدايجست» در هر ماه با تيراژي همچون سي و شش ميليون نسخه منتشر مي شود و در توکيو پايتخت ژاپن، سه روزنامه، روزانه با دوازده ميليون تيراژ منتشر مي شود.

آري! مردم اين گونه مي نويسند و چاپ مي کنند و منتشر مي سازند، با آگاهي بر اينکه قيمت يک روزنامه يا مجله تنها مربوط به روز انتشار آن است و فرداي آن روز و پس از آن، همان قيمت ناچيز روز نخست را نيز ندارد و از آن به عنوان پاکت اجناس و اشياء استفاده شده و آنگاه به سطل زباله ريخته مي شود.

اما کتاب اين گونه نيست. هر کتابي براي خود داراي ارزش علمي وفرهنگي خاصي است که همواره همراه آن است و گاه ارزش يک کتاب از هزاران دينار نيز فراتر مي رود.

به هر حال سخن بسيار است و داستان طولاني و طرح اين مسايل غمبار و مشکلات، جز اينکه مسئوليت سنگين ما را در اين اوراق و صفحات ثبت نمايد ثمره ديگري ندارد. اميد است که خداوند، تصميم صاحبان همت بلند و افراد و انديشه هاي غيرتمند را استوار و کارآ سازد تا اين عقب ماندگي علمي و ورشکستگي فکري و فرهنگي را جبران نمايد.

من نيز با اين اميد و آرزو به نگارش و تأليف اين اثر ناچيز برخاستم وبرخي بحثها و موضوعات مربوط به حضرت مهدي عليه السلام را در حالي که با همه وجود به ناتواني خود و کوتاهي در انجام وظيفه در برابر اين مسئوليت سنگين اعتراف دارم، گرد آوردم.



[ صفحه 39]



و اين عشق و آرزوي من بود که در شمار کساني باشم که در مورد شخصيت والاي آن گرامي، دست به نگارش زده اند. و نيز بدان اميد که اين اثر ناچيز کمترين اداي وظيفه ديني و عقيدتي و خدمتي به فرهنگ و انديشه اسلامي باشد.

و شايد خدا بوسيله اين اثر، برخي از کساني را که کار بر آنان مشتبه و حقايق و واقعيات از آنان مخفي مانده است، سود بخشد. خدا از نيتها آگاه و هدايتگر به راه راست است. [1] .

سيد محمد کاظم موسوي قزويني

12 صفر 1397 هجري قمري



[ صفحه 41]