بازگشت

يک واقعيت قطعي


به ياد مي آورم هنگامي که فضانوردان در کره ي ماه پياده شدند و گزارش فرود انسان در ماه، به سراسر جهان مخابره شد و تمامي دستگاههاي فرستنده و روزنامه ها از آن سخن گفتند و عکس فضانوردان به هنگامه ي فرود در سطح کره ي ماه بر صفحه ي تلويزيونها پديدار شد و ماهواره هاي مصنوعي آن منظره را، به سراسر جهان انتقال دادند با همه اينها بسياري که آنان را مي شناسيم، اين رخداد بزرگ را به باد مسخره گرفتند و آن را رسواترين دروغ و افسانه ي تاريخي به حساب آوردند.

فراموش نمي کنم که يکي از آنان خطاب به من گفت: «از شما بسيار در شفگتم که چگونه اين دروغ را باور مي کني؟ آخر چگونه ممکن است مسيحيان و کافران در کره ي ماه فرود آيند؟»

اينک! آيا انکار آنان و دور از حقيقت پنداشتن يک حقيقت بوسيله آنان، از واقعيت رسيدن انسان به کره ي ماه، جلوگيري مي کند؟

طبيعي است که: هرگز!



[ صفحه 447]



طول عمر امام عصر عليه السلام نيز يک حقيقت قطعي و ثابتي است که نه راهي براي انکار دارد و نه فرصتي براي ترديد افکني و همه ي بهانه تراشيها پيرامون آن بي ارزش است، چرا که ترديد در حرارت آتش و نور خورشيد در چاشتگاه و ترديد در حقايق مسلم و قطعي، از اينگونه است.

با اين مقدمه ي کوتاه، اينک موضوع طول عمر حضرت مهدي عليه السلام را از سه ديدگاه بصورت فشرده طرح مي نماييم:

1- در پرتو قرآن

2- از ديدگاه عقيدتي

3- در پرتو دانش جديد