به باور نگارنده، مهم ترين سبب اين حق ناپذيري مستمر وهمه اين ايرادها و اشکال تراشيها در مورد امام مهدي عليه السلام و غيبت طولاني و عمر شريف او و نيز ترديد افکني ها در انبوه رواياتي که از آن گرامي و ظهورش سخن مي گويد، همه و همه يک چيز است و آن اين است که: آن مهدي نجات بخشي که قرآن و روايات نويدش را به بشريت مي دهد، «علوي نسب» است و از امامان شيعه و بس. اگر امام مهدي عليه السلام «اموي نسب» بود و يا از خاندان اموي ريشه مي گرفت، ديگر اين همه بدگويي، تاخت و تاز، ترديد افکني، ايراد و اشکال تراشي پيرامون آن حضرت، از سوي اين افراط کاران و تعصب ورزان نبود.

راستي که اين تاخت و تازهاي زشت و ظالمانه بر ضد حضرت مهدي عليه السلام، چقدر شبيه به تاخت و تازها و دروغ بافيهاي يهود و نصاري بر ضد پيامبر گرامي است. بااينکه کتابهاي آسماني آنان نويد بعثت پيامبر را داده و نشانه هاي آن گرامي و بعثت و برانگيختگي اش را بدانان يادآوري نموده بود و يهوديان ومسيحيان اينها را مي دانستند و بر همه اينها آگاه بودند. راستي که امشب

چقدر به شب گذشته شباهت دارد!