در اين فضاي گسترده و بي کران، ميليونها منظومه شمسي شناورند که هر کدام از آنها داراي مرکز و سياره هايي هستند.

اين سياره ها هر کدام در مدار خويش و در فاصله اي با سرعتي که نظام بخش تواناي هستي، تدبير و اندازه گيري کرده است، بر گرد مرکز خويش مي چرخند.

منظومه شمسي ما نيز يکي از آن ميليونها منظومه شمسي در اين فضاي بي کران است که داراي مرکزي است به نام خورشيد و سياره هايي که بر گرد آن مي گردند. در مراکز علمي، مشهور است که سياره هايي که بر گرد اين مرکز آتشين و اين منبع



[ صفحه 341]



نور و حرارت مي گردند، نه سياره اند: زمين، زهره، عطارد، مريخ، مشتري، زحل، اورانوس، نپتون و پلوتون.