اين مرد از ياران دو پيشواي گرانقدر حضرت هادي و عسکري عليهم السلام بود و پس از حضرت عسکري و غيبت امام عصر عليه السلام به دروغ و باطل، ادعا نمود که گويي سفير ويژه آن حضرت است، با اينکه شايستگي اين مقام را نداشت.

او به خدا دروغ بست و به امامان معصوم عليهم السلام نسبتهايي داد که زيبنده مقام آنان نبود و از آنها بيزارند و سرانجام کفر و حق ستيزي او به جايي رسيد که توقيعي از جانب حضرت مهدي عليه السلام بوسيله نايب سوم در لعنت و نفرين به او و بيزاري جستن از او و رفتار و گفتارش صادر گرديد، از اين رو شيعيان او را لعنت کردند و تنفر خود را از او اعلان نمودند.