بازگشت

رحلت جناب سمري


درست پيش از شش روز از رحلت چهارمين نايب خاص بود که پيام کتبي مبارکي از سوي حضرت مهدي عليه السلام به آن جناب صادر گرديد، که اينگونه بود:

بسم الله الرحمن الرحيم

«يا علي بن محمد السمري! أعظم الله أجر اخوانک فيک، فانک ميت ما بينک و بين ستة أيام، فاجمع أمرک و لا توص الي أحد فيقوم مقامک بعد وفاتک، فقد وقعت الغيبة التامة فلا ظهور الا بعد اذن الله - تعالي ذکره - و ذلک بعد طول الأمد و قسوة القلوب و امتلاء الأرض جورا.» [1] .

بنام خداي بخشاينده بخشايشگر

هان اي علي بن محمد سمري! خداوند پاداش برادران ديني ات را در رحلت تو، پرشکوه و بزرگ گرداند. تو تا شش روز ديگر به سراي باقي خواهي شتافت، از اين رو به کارهايت رسيدگي کن و در مورد هيچ کس به عنوان جانشين خود، وصيت منما، چرا که عصر غيبت کامل، فرا رسيده است و ديگر جز پس از دريافت فرمان از جانب خدا، ظهور نخواهد بود و دريافت فرمان از جانب خدا نيز پس از گذشت روزگاران و سخت شدن قلبهاي مردم و لبريز شدن زمين از ظلم و جور، خواهد بود.

جناب سمري، اين توقيع مبارک را در خانه اش براي مردم خواند و آنان از روي آن توقيع شريف،نسخه برداشتند و از خانه آن جناب رفتند، اما هنگامي که روز ششم بسوي خانه او آمدند، ديدند در واپسين لحظات است.



[ صفحه 281]



پرسيدند: «جانشين شما کيست؟»

پاسخ داد: «خداي را امري است که خود به انجام رساننده آن است.»

و اين آخرين سخني بودکه از او شنيده شد و آنگاه جهان را بدورد گفت و اين در سال 329 هجري اتفاق افتاد. [2] .


پاورقي

[1] اکمال الدين،، ج 2، ص 516 و غيبت طوسي، ص 242 و 243.

[2] منتخب الاثر، ص 399.