اما جعفر نگون بخت بر گمراهي و حق ستيزي خويش همچنان اصرار داشت... به همين جهت شکست خورده و رسوا به رژيم سياهمکار «عباسي» و رهبر آن «معتمد» پناه برد. به کسي که ديروز با سم خيانت برادرش حضرت عسکري عليه السلام را به شهادت رسانده بود.

رفت تا در نقش جاسوس حقير و بي مقداري بر ضد خاندان وحي و رسالت خبرچيني کند و به خليفه بيدادگر خبر دهد که چه نشسته است، دوازدهمين امام نور، حضرت مهدي عليه السلام نه تنها دور از چشم او به دنيا آمده که اکنون به سوي نوجواني گام مي سپارد و شکوه، عظمنت و ابهت او، دلهاي گمراهان را مي لرزاند و او زنده و پرنشاط هدايت معنوي شيعيان و دوستداران خاندان پيامبر صلي الله عليه و اله و سلم را پس از حضرت عسکري عليه السلام به سرعت به کف گرفته و با تجلي خويش، خفاشاني بسان جعفر و «معتمد» را به خفت و رسوايي محکوم ساخته است.



[ صفحه 253]