«انتظار» در لغت، به معناي چشم داشت و چشم به راه بودن و نوعي اميد به آينده داشتن است؛ آينده اي خوب يا بد، زشت يا زيبا، مطلوب يا منفور.

نتيجه اي که از معناي لغوي «انتظار» به دست مي آيد اين است که، کسي که عمل زشت و ناهنجاري انجام داده، منتظر کيفر آن است. و کسي که بذري را در زمين پاشيده، منتظر است که و بالاخره کسي که کار خير و عمل شايسته اي انجام داده، منتظر است تا روزي فرا رسد و او پاداش کار خير و عمل شايسته خود را دريافت نمايد.