دوّمين نفري که از ذکر نام حضرت مهدي (عليه السلام) خودداري نموده و از او نامي نمي برد، خطيب بغدادي (متوفّاي سال 463 هجري) است. وي در «تاريخ بغداد»، آنجا که از امام حسن عسکري (عليه السلام) نام مي برد بدون اين که متذکر شود آن حضرت فرزندي داشته است، فقط مي نويسد: «ابومحمّد» الحسن بن علي. [1] .